Op de weg had ik bijna een ongeluk met iemand van thuisverpleging die wel heel haastig was. Per toeval sprak ik kort nadien met 2 mensen van thuisverpleging.
Vroeger had iedereen 27 patiënten per dag. Nu zijn het er 36 op een halve dag … Ware het niet dat ik die mensen zeker geloof … Tijdens de verzorging wordt zo weinig mogelijk gesproken, want anders loopt de werktijd uit. Trouwens, hoeveel uren ze werken maakt niet uit, als het programma van de dag maar afgewerkt is. De persoon in kwestie moest 10 dagen na elkaar werken, dit betekent inclusief 2 weekends, zonder enige ademruimte.
Protest aantekenen betekent ontslag!
Hoe lang kan je iemand op die manier “gijzelen”? Hoe lang kan je iemand op die manier een werk met een roeping laten doen vooraleer die volledig opgebrand is?
Er waren al heel veel collega’s vertrokken en niet vervangen, omdat:
- Er geen collega’s te vinden zijn
- Niemand deze job op die manier wilt doen.
Dus moet er nog verder gestretcht worden, met nog meer zieken als gevolg en zo gaat de negatieve spiraal maar door. We hebben in het verleden applaus gegeven voor de mensen in de zorg in de ziekenhuizen, fijn.
De mensen van thuisverpleging verdienen die minstens evenveel!
Jij vindt het vast ook erg dat mensen in zulke omstandigheden hun brood moeten verdienen, toch? Het kan ongetwijfeld zoveel beter!
Dit is dus een soort bedrijf waar wij als Pivota zelfs niet aan denken om onze diensten bij aan te bieden. Er is daar maar één baas, King Euro en die verdraagt geen dialoog.
Kortetermijn dus!
Laat ons maar verder doen in het opbouwen van langdurende relaties, met geven én nemen, dat zal zeker het langst blijven duren …
Welke inspanningen doe jij om lange termijnrelaties op te bouwen met jouw medewerkers? Want wat is er mooier dan medewerkers die fier zijn dat ze voor jouw bedrijf werken, en dat uitdragen naar de buitenwereld (jouw potentiële klanten)?